كنوانسيون 1982
چارچوب اجرايي موافقتنامه مربوط به اجراي كنوانسيون 1982 سازمان ملل درباره حقوق درياها
مترجم: دكتر سيد فضل الله موسوي
وجود مفهوم ميراث مشترك بشريت كه در فصل يازدهم كنوانسيون انعكاس يافت, سبب گرديد كشورهاي صنعتي و پيشرفته غربي با آن به مخالفت برخيزند و لذا بعضاً يا آن را امضا نكردند و يا برخي امضا نموده ولي تصويب نكردند. به هر حال نع بينش آنها نسبت به كنوانسيون و عملكرد جداگانه انها در خصوص بهر برداري از منافع اعماق درياها كه بيشتر مبتني بر كنوانسيونهاي 1958 ژنو بود يكي از زمينه هاي مهمي بود كه باعث گرديد تصويب و لازم الاجرا شدن كنوانسيون حدود 12 سال به تعويق افتد. از سوي ديگر, با افزايش تعداد كشورهاي متعاهد غير صنعتي , به طوري كه در ژوئيه 1993 به 55 عضو رسيدند و در 16 نوامبر 1993, شصتمين كشور, كنوانسيون 1982 حقوق درياها را تصويب نمود, زمينه براي لازم الاجرا شدن كنوانسيون فراهم گرديد. روشن بود كه فصل يازدهم كنوانسيون نمي توانست آن طوري كه بايد منافع گسترده كشورهاي صنعتي را در زمينه بستر اعماق درياها تامين كند. بنابراين, كشورهاي اخير به تلاشهاي بين المللي خود براي يافتن راه حلي خاص شدن بخشيدند. به هر حال باانجام شيوه اي خاص, يعني تصويب قطعنامه مجمع عمومي كه يك موافقتنامه اجرايي ضميمه آن بود و به عنوان جزئي از كنوانسيون محسوب مي گرديد, زمينه افزايش آهنگ تصويب كنوانسيون توسط ...